Kierunek rzeka Missisipi. Prairie du Chain. Dojeżdżamy do wcześniej wybranego kempingu. Bardzo drogi, ale z basenem. Jak się okazało, że do basenu będziemy mieli ponad milę to podziękowaliśmy i zaczęliśmy szukać innych. Weronika w płacz, bo przecież miała się kąpać..
Chyba wyrzut sumienia spadł na właścicielkę, bo za kilka minut znalazło się dla nas miejsce 100 metrów od basenu.
Ogólnie miejsce fatalne, przyczepa na przyczepie, właściwie to ludzie tu mieszkają od maja do października, podlewaja kwiatki w mini ogródkach, koszą trawę, griluja, oglądają telewizję. Czasem można pomyśleć, że to domy na fundamentach, a nie na kółkach. A najlepsze jest to, że w ogóle im nie przeszkadzają pociągi towarowe, które z hukiem przetaczają się po torach w odległości ok. 200 metrów z częstotliwością co 20 min w dzień i … w nocy.

Następnego dnia uciekamy stad. Krótki odcinek, ale za to fantastyczne miejsce i ludzie, na których trafiamy. Kemping Goulsmore (state), jesteśmy tym samym już w stanie Iowa. Bardzo sympatyczny manager, który zimą jedzie na pół roku do Arizony rzeźbić zegary, a sezon letni spędza tutaj. 77 lat.
Mamy super miejsce z widokiem na rzekę. Rzeka idealna dla dzieciaków. O tej porze roku wody po kolana. Weronika w siódmym niebie. Do tego pierwsze koleżanki, Chloe i Hailey

A przede wszystkim bardzo mili sąsiedzi, od których dostaliśmy m.in. drewno na ognisko, duży baniak na wodę, lody własnej roboty, dwukilogramowy przewodnik po kempingach Good Sam oraz szereg cennych rad odnośnie podróżowania na zachodzie.

Nawet WiFi można wykupić. 10$ za 48h. Nocą pada, nic nie przecieka, to chyba dobrze.
Jest decyzja, w kolejną trasę jedziemy nocą. Blisko 500 mil do Badlands..